“Géén idee wat je bedoelt met verbinding met jezelf hebben”. Zij kijkt mij tijdens de coaching sessie aan en ik realiseer mij: dit is niet de eerste keer dat zij deze noodkreet met mij deelt. Er staat een groot vraagteken op haar voorhoofd: verbinding met jezelf hebben. Ehm…..
In een eerdere sessie deed ik al een poging uit te leggen wat verbinding met jezelf hebben, is. Ik vertelde over aandacht besteden aan en contact maken met haar lichaam en voelen wat er te voelen valt aan emoties en sensaties. Maar ook horen wat er binnenin ons te beluisteren valt aan gedachten en spinsels, aan overtuigingen en zogenaamde waarheden.
Een rationele uitleg, terwijl zij dat niet binnen kon laten. Ik had op dat moment al kunnen zien dat het niet de manier was, die voor haar werkte.
Gebrek aan verbinding is niet vervullend
Het is een mooi voorbeeld van gebrek aan verbinding hebben van mijn kant. Want als ik meer in verbinding met haar was gegaan, dan had ik kunnen zien en voelen dat mijn boodschap niet landde. Zo zie je dat zonder verbinding vervulling, succes en verdieping heel lastig wordt.
Ik vertel direct aan haar dat ik in de poging om haar inzicht te geven, niet succesvol was. Die erkenning vraagt om verbinding met mijzelf. Want waar voorheen mijn ego op hol geslagen zou zijn, bleef ik nu liefdevol voor mijzelf en daardoor in contact met haar. (Ook al fluisterende mijn ego nog iets als: “Dat had je weleens beter kunnen doen.”)
Dat egodeel heb ik gehoord en stilletjes heb ik voor deze kabouter* die mij eerder dwars zit dan helpt, gezorgd door hem vriendelijk te verzoeken, van zijn pensioen te kunnen gaan genieten. En in plaats van de negatieve lading van mijn diep gewortelde ‘perfectionisme kabouter’ binnen te laten en serieus te nemen, maakte ik contact met haar. Ik vertelde haar dat ik niet voldoende aansloot bij haar behoefte en dat ik mijn best ging doen haar op een andere manier verbinding te laten ervaren. Daartoe vroeg ik haar toestemming en dat kreeg ik.
Verbinding maken
Aldus geschiedde. We deden een oefening waarbij ik haar uitnodigde contact te maken met haar lichaam. Middels een ademtechniek ontstond veiligheid om naar binnen te keren en contact te maken met haar lijf. Ik vroeg haar naar sensaties, gedachten en emoties van dat moment:
Ik: “Hoe was het voor je om met mij te delen dat je geen idee hebt wat ik bedoel met verbinding maken met jezelf?”
Zij: “Ik voel me dan zo dom.”
Ik: “Wat gebeurt er in je lichaam als je je dom voelt?”
Zij: “Dan schaam ik mij”
Ik: “Waar voel jij de schaamte in jouw lichaam?”
Het duurt even en ik vraag haar bewust in te ademen en iets langer uit te ademen.
Zij: “Rond mijn maag- en hartstreek”
Ik: “En wat gebeurt er nu in jouw maag- en hartstreek?”
Zij: “Een zwaar gevoel, alsof er een slot op mijn hart zit en een band op mijn maag”
Ik: “Nu heb je verbinding met jezelf. Hoe is dat voor je?”
Zij: “Fijn. Ik wist niet dat het zo makkelijk kan zijn”.
Met een glimlach en een traan blijft zij nog even stil. We onderzoeken verder wat het zware gevoel en het slot op haar hart haar zegt en we concluderen samen: dit is dus verbinding met jezelf.
Er is geen denken nodig om verbinding te ervaren en als er wel denken is, is het enige dat nodig is, dat waar te nemen: er is denken. En er is voelen, er is sensatie, er is emotie er zijn gedachten.
En alles mag er zijn.
Dat is in verbinding zijn met jezelf.
*Nieuwsgierig naar de kabouters? Je leest er hier meer over: Over kabouters (uit: De Tussentijd – route naar verbindend leiderschap (2010).
Meer verbinding vanuit veiligheid
Wil je zelf meer in verbinding met jezelf maken om vanuit de veiligheid die je in jezelf voelt, in contact met anderen te zijn? Overweeg dan persoonlijke coaching. Je leert contact en verbinding te maken jouw eigenheid en zo ga jij vanuit meer vertrouwen in contact met anderen. Dat komt jou ten goede, waar je ook gaat.
Lees ook Reflect #7 over Verbinding.
