In de eerste blog van de serie ‘Jouw weerstand overwinnen doe je zo‘, hebben we aandacht besteed aan de eerste stap van het overwinnen van jouw weerstand: Krijg meer zelfkennis. In dit tweede deel van de serie gaan we dieper in op de noodzaak van het leren accepteren wat er is. Stap 2 is dan ook: leer accepteren.
Stap 2: leer accepteren
Zodra je meer zelfkennis krijgt, is van belang dat je leert accepteren wat je van jezelf ziet, ervaart of terugkrijgt van anderen. Ook al is het feedback waar je (nog) niks mee kunt, zijn het gevoelens die je het liefst wegstopt of zie je eigenschappen van jezelf die je liever niet onder ogen komt.
Van vechten & vluchten naar zijn
En ik hoor het je denken: je wilt toch juist ver weg blijven van alles wat negatief is, pijn doet en ellendig is? Natuurlijk, ik snap dat je daartegen wilt vechten of ervan weg wilt vluchten. De weerstand tegen het contact maken met disharmonie, gedoe en pijn is heel begrijpelijk. Echter, het geen contact maken met wat er is, helpt je niet. En wijzen naar een ander al evenmin.
Ik zie dagelijks bij De Intervisieclub wat het effect is van wegstoppen, blijven wijzen en negeren: er wordt steeds harder op de deur geklopt en situaties die op je pad komen, worden heftiger en heftiger. Net zolang tot je de deur opendoet en gaat zien wat er wezenlijk aan de hand is.
De innerlijke reis van David
Dat geldt ook voor David en ik schets het volgende beeld tijdens een individuele sessie. ‘Afleiden, de bekende weg blijven bewandelen, op de huid van de ander gaan zitten en gedoe negeren, zorgt alleen maar voor meer gedoe op lange termijn’. Hij kijkt mij aan en het blijft even stil. Ik zie zijn blik veranderen: hij wordt nog nét niet echt boos. Maar vrolijk is anders.
Hij uit zijn weerstand met een grom, terwijl hij mij intens aankijkt. Mijn hart maakt een sprongetje omdat hij zijn woorden verwisselt door sensaties en non-verbale uitingen. Zijn lijf wordt langzaam wakker en ik spiegel hem dat wat er is, er mag zijn door te laten zijn wat er is. In stilte vanuit verbinding.
‘Waar is jouw zelfwaardering en zelfliefde in deze opstelling?’, vraag ik na een lange stilte aan hem. Hij heeft geen idee. Na aarzeling pakt hij twee huisjes die hij in elkaar legt. Er is geen opening. Wel een trap tegen de gevel en een stoplicht voor zijn ‘huis’.
We zijn heel door onze delen
David wordt zich steeds meer bewust van wat er door de jaren heen ontstaan is en hij ziet zijn patronen. Zijn zelfwaardering en zelfliefde is verstopt en zijn interne criticus staat de hele dag ‘aan’. Hij vecht tegen zijn gevoelens en met anderen en hij vlucht in veel te veel werk. En ook al wordt hij eerlijker naar zichzelf over zijn steeds maar aanhoudende weerstand, hij voelt ook schaamte.
Het is het voor David nog moeilijk om in contact te blijven met wat hij voelt. Zijn fysieke sensaties, de soms heftige emoties en de herinneringen zijn eerder een trigger om de interne criticus van stal te halen om eens even flink los te kunnen gaan: ‘Wat zeur je nou?’ Het patroon van zelfafwijzing zit diep.
En zo wordt helder dat we bestaan uit delen. Delen die we door de jaren heen zijn gaan geloven, omdat het ooit werkte op die manier. Er is dus niet één hele David die weerstand heeft. Delen van David hebben weerstand en gaan vechten. Maar er zijn ook delen die verlangen naar meer vrijheid om te doen en laten wat klopt en er zijn delen die helder kunnen zien dat teveel werken één grote vlucht is.
Gewond, gewend, gezond
Iedereen loopt wonden op in het leven en we zijn allemaal gewend geraakt aan de oplossingen die we vonden om de pijn die de wond met zich meebracht niet te hoeven voelen. Gelukkig hebben we als mens ook een gezond deel dat kan zien wat er is, dat zich bewust is en het vermogen heeft om in beweging te komen.
Bron: Franz Ruppert
Meer zelfkennis & laten zijn wat er is
David krijgt steeds meer contact met zichzelf en wat hij doet. Alleen helemaal blij is hij er niet mee. En dat is OK, want dat is wat er is. Hij bewandelt een moedig pad en het is mooi te zien dat hij leert te zijn, met wat er is.
In de volgende blog lees je wat er gebeurt als je bewust contact maakt met jouw sensaties en emoties, in plaats van dat je ervan weg beweegt. De betovering van groei, zit namelijk in het juist wél willen zien, horen en voelen van wat er is. In het gratis te downloaden ebook ‘De realisatiecirkel – in 6 stappen grip op gedoe‘, ga ik hier veel dieper op in.
Herken je zelf ook weerstand bij jezelf? Mijn eerste neiging is altijd om even flink te analyseren wat er allemaal mis is gegaan. Bij mijzelf. Jazeker. Maar ook bij de ander, terwijl ik mij realiseer dat ik mijn energie maar één keer kan inzetten om te komen tot een helder pad. Terug naar mijzelf dus, iedere keer weer. Hoe doe jij dat?
